AHMET’İN ACELECİLİĞİ

Merhaba benim ismim Alper. En yakın arkadaşlarım Ahmet ve Musap. Arkadaşlarımla aynı sokakta yaşıyoruz. Bir gün arkadaşlarımla toplandık fakat yapacak bir şey bulamayınca parka gittik. Parkta çimenlik alanda üzerinde şapkası olan küçük küçük şeyler gördük. Ne olduğunu anlayamadık. O küçük şeyleri çok merak edip araştırma yapmak için kütüphaneye gittik ve kütüphanede mantarlar yazan bir kitap gördük o kitabın üstünde de parkta gördüğümüz o küçük şapkalı şeylerin resmi vardı. Kitabın içini açtık ve bizim gördüğümüz şeyin adı mantarmış fakat kitabın tamamını okuyamadım çünkü Ahmet çok aceleci bir çocuktu hemen ormana götürdü bizi.

Ormanda birbirine benzeyen bir sürü mantar bulduk ve toplamaya başladık Ahmet. Ama Musap temkinli davranıp mantarlara hiç dokunmadı çünkü Ahmet, kütüphanede mantarlar hakkındaki kitabın tamamını okumamıza fırsat vermemişti. Ahmet, aceleci davranıp Mushap`ı dinlemedi. Ben de emin olamayıp toplamadım. Bir süre sonra Ahmet mantarın tadına bakmak istedi. Yemeğe başladı. Çok geçmeden karnı ağrımaya ve ağlamaya başladı. Ahmet’in yüz rengi değişti ve sürekli öksürüyordu. Biz çok korktuk. Ben koşup ailesine haber verdim. Hemen Ahmet’i doktora götürdüler. Bir süre tedavi gördükten sonra iyileşip evine geldiğinde ziyaretine gittik. Ahmet artık daha iyi görünüyordu fakat acele edip kütüphanede mantarlarla ilgili kitabın tamamını okumadan mantar yediği için çok pişmandı. Ahmet bu defa ucuz atlatmıştı ama her zaman bu kadar şanslı olamayabilirdi. Yaptığı hatadan ders almış ve bir daha aceleci davranıp iyice araştırıp bilgi edinmeden hiçbir konuda karar vermeyeceğine söz verdi.

YAZAR: Alper Karabudak

Karamürsel Anadolu İmam Hatip Ortaokulu 

Karamürsel, Kocaeli