Bir Şehidin Babaevi

Bir Şehidin Babaevi

Sabahın erken saatlerinde, küçük bir köy evinin balkonunda kırmızı bir bayrak belirdi. Rüzgârın etkisiyle dalgalanan bayrak, sanki gökyüzünden inmiş gibiydi. Bayrağın asıldığı ev, fakir bir ailenin evi idi. Şehidin evi idi. Şehit, bu evde büyümüş, bu evde yaşamış ve bu evden vatani görevini yerine gitmek için ayrılmıştı. Irak’ın kuzeyinde teröristlerle girilen çatışmada vatan uğruna canını feda eden bir kahraman olarak şehit düşmüştü.

Şehidin ailesi, bayrağı görünce gözyaşlarına boğuldu. Şehidin babası, bayrağa bakarak “Oğlum, vatan için şehit oldu.” dedi. Şehidin annesi ise “Oğlum, seninle gurur duyuyoruz.” dedi.

Şehit ailesinin dostları ve komşuları, evin önüne akın ettiler. Gözyaşlarına boğularak başsağlığı dilediler ve şehit ailesinin yanında olduklarını ve onlara her zaman destek olacaklarını söylediler.

Irak’ın kuzeyindeki terörist saldırıda şehit olan Piyade Sözleşmeli Er Yasin Karaca’nın Tokat’ın Almus ilçesindeki babaevi, şehidin şehadet haberinin ardından gündem oldu.

Şehidin babaevi, Tokat’ın küçük bir köyünde dağların arasında yer alıyor. Ev, iki katlı ve ahşap ama sanki şehitlik haberinin ardından biraz daha eğik, biraz daha ağırlaşmış gibi. Evin duvarları, zamanın acımasız geçişinin izlerini taşıyor. Çatlaklar, evin yorgunluğunu belki de içinde yaşanan acıları yansıtıyor. Pencereler kırık, sanki içeriye girecek umutlar da kırılmış gibi.

Evin önündeki bahçede birkaç tane kuruyan incir ağacı var. Ağaçlar, şehidin çocukluğunun geçtiği bu toprakları simgeliyor. Ev, sanki şehidin yokluğunu hissediyormuş gibi sessiz ve hüzünlü.

Ev, sanki şehidin çocukluğunun geçtiği, hayallerini kurduğu, umutlarını yeşerttiği bir anıt gibi duruyor. Ancak şimdi şehidin yokluğuyla birlikte yorgun ve bakımsız görünüyor. Ev, sanki şehidin yokluğuyla birlikte bu toprakların da bir parçası yok olmuş gibi. Sanki şehidin hayalleri ve umutları da onunla birlikte yok olmuş gibi.

Şehidin babası, evini 1980’li yıllarda şehidin çocukluğunda inşa etmiş. Ancak maddi imkansızlıklar nedeniyle evi tadilat edememiş. Şehidin babası, oğlunun şehit olduğunu öğrenince yıkılmış. Ev de sanki oğlunun yokluğunu yaşıyormuş gibi sessiz ve mahzun.

Şehidin annesi, oğlunun şehit olmasıyla büyük bir acı yaşamış. Ancak oğlunun vatanı için şehit olduğunu öğrenince gurur duymuş. Ev de sanki şehidin annesinin acısını ve gururunu paylaşıyormuş gibi sessiz ve yaslı.

Şehidin babaevi, Türkiye’nin gerçeğini yansıtıyor. Ülkemizdeki birçok şehidin ailesi, fakirlik içinde yaşıyor. Bu durum, bizlere vatan sevgisinin ve şehitlerimizin önemini bir kez daha hatırlatıyor.

Şehit Yasin Karaca, vatan ve millet sevgisi uğruna en değerli varlığı olan canını feda eden bir gerçek kahraman. Onun fedakarlığı, milletimizin bağımsızlık ve özgürlük mücadelesindeki en parlak örneklerden biri.

Olur da size “Bu vatan kimin?” diye sorarlarsa:

Sıradağlar gibi sıvasız, kerpiç, al bayrak asılı evlerde oturanlarındır, dersiniz. 

Şehitlerimizi rahmetle anıyor, kahramanlık destanlarını göğsümüzde gururla taşıyoruz.

Allah rahmet eylesin, mekânları cennet olsun.

Mesut Hayat

Eğitimci/Yazar