Geçmişe Yolculuk: Eski Günlere Duyulan Derin Özlem

Geçmişe Yolculuk: Eski Günlere Duyulan Derin Özlem

Köy odasının atmosferi, sıcak ve samimi. Sobanın yaydığı sıcaklık, odanın her köşesini sarıyor. Portakal kabuklarının kokusu, havayı ferahlatıp, huzur veriyor.

Köy odasının penceresinden süzülen güneş ışığı, odanın her köşesini aydınlatıyor. Duvarlarda asılı eski fotoğraflar, geçmişin izlerini taşıyor. Odanın ortasında büyük bir kuzineli soba var. Sobanın üzerinde su ısıtmak için kullanılan güm güm, günümüz hayatında hava nemlendiriciyi hatırlatıyor. Sobanın üzerine bırakılmış portakal kabukları, oda spreyi gibi odanın havasını ferahlatıyor. Sobanın yanındaki duran robot süpürgenin atası gırgır; odanın her köşesini özenle süpürmüş, tozları ve kirleri yok etmiş, dinleniyor yeni görevler için.

Sobanın üzerinde fokur fokur kaynayan bir çaydanlık var. Çaydanlık, günümüz hayatında yerini çaycıya bırakmaya başladı. O zamanlar, çay demlemek bir sanattı. Annem, çaydanlığı ocağa koyar, suyu kaynatırdı. Ardından çayı demler ve bardaklara koyardı. Çay demlenirken, annemin eline uzanıp, çaydanlığı koklardım. Çaydanlığın o mis gibi kokusu, beni mutlu ederdi. O zamanlar, çay içmek için ailece bir araya gelirdik. Sohbet eder, güler, eğlenirdik. Çay, bizim için bir araya gelmek, birlikte olmak için bir vesileydi.

Kuzine yerine artık Airfryer yemekleri pişirmek için kullanılıyor. Çocukluğumda her evde bir kuzine vardı. Evimizin vazgeçilmez bir parçasıydı. Annem, en lezzetli yemeklerini onunla yapardı. O zamanlar, yemek yapmak büyük bir zevkti. Annem, kuzinede ekmeklerini kızartır, çorbalarını pişirir, yemeklerini yapardı. Annemin yemek yaparken o sıcaklığı, sevgisi, şefkati beni sarıp sarmalardı.

Çocukluğumda Dyson dik süpürgenin atası olan çalı süpürge, her evde bulunurdu. Çalı süpürgeler, evimizin vazgeçilmez bir parçasıydı. Annem, çalı süpürgeyle evi temizlerdi. Çalı süpürge, annem için sadece bir temizlik aracı değil, bi hata yaptığımızda annem onu bir silah gibi kullanırdı.

Köy odasının sıcaklığı ve samimiyeti, insanı içine çekiyor. Bu odada, zamanın durduğu hissediliyor. Soba, ailenin ve köyün kalbi gibi atıyor.

Eski günlere özlemle baktığımda kuzineler gibi artık yok olan birçok şeyin de özlemini duyuyorum. Bu şeyler, sadece maddi şeyler değil, aynı zamanda manevi değerlerdir.

Eski günlere özlem duymak, sadece geçmişe dair bir nostalji değildir. Aynı zamanda günümüzde kaybettiğimiz değerlerin de bir hatırlatmasıdır.

Eski günlere özlemle…