Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar Serbest Okuma Metni Sayfa 160-161
Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar Serbest Okuma Metni Sayfa 160-161
YÜKSEK YÜKSEK TEPELERE EV KURMASINLAR
(Serbest Okuma Metni)
Bu öykü Malkara köylerinden alınmış olup belli bir kişinin dilinden yazıya geçirilmiş değildir.
Çevrede herkes tarafından bilinen bir öyküdür. Söylentiye göre çok eskiden köyün birinde Zey –
nep isimli çok güzel bir kız yaşar. Zeynep’i köylerindeki bir düğünde aşırı (yabancı) köylerden
gelen Ali isimli bir genç görür. Ali, Zeynep’i çok beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına
hemen görücü gönderir. Zeynep’i Ali’ye verirler. Kısa bir zaman sonra düğünleri olur. Ali, Zeynep’i
alıp köyüne götürür.
Zeynep’in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker. Bu kadar uzak olduğundan
dolayı Zeynep, anasını, babasını ve kardeşlerini tam yedi yıl göremez. Bu özlem,
Zeynep’in yüreğinde her gün biraz daha büyüyerek dayanılmaz bir hâl alır. Köyün yüksek bir
tepesinde bulunan evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için için kendi yaktığı
türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalışır.
Oysa kocası, Zeynep’in bu özlemine pek aldırış etmez. Kaldı ki eski sevgisi de pek kalmadığından Zeynep’i fazlaca horlamaya, ona eziyet etmeye başlar. Sonunda bu özlem ve kocasının horlaması Zeynep’i yataklara düşürür. Gün geçtikçe hastalığı artan Zeynep’in iyileşmesi için, köyden gelip gidenler anasının babasının çağrılmasını salık verirler. Başka çare kalmadığını anlayan Zeynep’in kocası da anasına babasına haber vermeye gider. Altı gün altı gecelik bir yolculuktan sonra bir akşam üzeri Zeynep’in anası babası köye gelirler, Zeynep’i yatakta bulurlar. Perişan bir hâlde Zeynep, hâlâ türküsünü mırıldanmaktadır. Aynı türküyü annesine babasına da söylemeye başlar. Çevresindeki bütün köy kadınları duygulanıp gözyaşı dökerler. Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır.
Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır. Bir daha onmaz, sonu ölümle biter. Herkes Zeynep için gözyaşı döker. İşte o gün bu gündür bu türkü ayrılığın türküsü olarak söylenip durur.
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar.
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler.
Annesinin bir tanesini hor görmesinler.
Uçan da kuşlara malum olsun, ben annemi özledim.
Hem annemi hem babamı ben köyümü özledim.
Babamın bir atı olsa binse de gelse.
Annemin yelkeni olsa açsa da gelse.
Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse.
Uçan da kuşlara malum olsun, ben annemi özledim.
Hem annemi hem babamı ben köyümü özledim.
Derleyen: Salih TURHAN
