Nasreddin Hoca Hikayeleri Serbest Okuma Metni Cevapları Sayfa 196-197
Nasreddin Hoca Hikayeleri Serbest Okuma Metni Cevapları Sayfa 196-197
PEŞİN PARA
Hoca’nın bir komşusuna borcu var.
Adam sabah akşam kapıya damlar,
Der ki: “Hocam! Pek üzdün, artık yeter!
Öde şunu, bir efendilik göster.
Hoca cevap verir: “Vallahi inan,
Aklımda fikrimde hep senin paran.
Hiç darda olmasam ödemez miyim?
Falanca gün gel de al demez miyim?
Hacet bile bırakmam aramana.
Ama yok! Allah bana, ben de sana.”
Hasılı bu iş böyle aylar ayı
Uzar gider, vermez Hoca parayı.
Nihayet bir gün kapıyı açınca
Bizim rahmetli Hoca:
“Haydi, komşu der, hayırlısı olsun!
Parayı alıyorsun.”
Komşunun gözleri sevinçle parlar:
“Ne zaman?” diye sorar.
“Yakında! Yakında ama ne zaman?”
“Diken tohumu ektim bütün yola.”
Komşu bakar hiçbir şey anlamadan:
“Yaaaa! Bu diken tohumu da ne ola?
Anlamadım… “Anlatırım şimdi ben.
Azizim, bir hazinedir bu diken!
Hele bir çıksın, büyüsün dikenler…
Buradan koyun sürüleri geçer.
Tüyleri hep takılır dikenlere.
Ne diye uğraşacaksın boş yere
Akşamdan akşama topla bu yünü
Sırtüstü yat uyu, Tanrı’nın günü.
Sonra o yünleri bir güzel eğir.
Oldu mu sana yumak yumak iplik?
Ya, dostum, bu diken bir hazinedir.
İş örme işine kaldı şimdilik;
Çifter çifter, atkılar, fanilalar…
Bütün çarşı bu atkılarla dolar.
Kış bastırmış, fanilayı kim almaz,
Üç beş günde tanesi bile kalmaz.
Ne paralar var bu işin ucunda!
Bak! Ödendi gitti senin borcun da.”
Kurban olsunlar böyle ödemeye!
Adamcağız başlar kıs kıs gülmeye.
Hoca güzel bir fırsat sayar bunu,
Tatlı tatlı kaşıyarak burnunu:
“Köftehor, der, işini biliyorsun
Gördün peşin parayı gülüyorsun”
Orhan Veli KANIK
YOĞURT GÖLÜ
Bir gölün kenarında Hoca bir gün,
Kendi kendine bir şeyler yaparmış.
Epey yakınlarında da o gölün
Bir adamcağızın bir evi varmış.
Tam da adam geçiyormuş oradan
Hoca, elinde kaşık suya eğildiği an.
Merak etmiş, sormuş:
“Hayrola Hoca?
Böyle kendi kendine bu koskoca
Gölün kenarında ne yaparsın ki?”
Hemen bir doğrulup bakmış seninki,
Sonra yeniden koyulup işine:
“Merak mı ettin, demiş,
Biraz büyükçe bir iş.”
“Anladık, büyükçe bir iş ama ne?”
“Göle biraz yoğurt mayası katsam,
Şöyle bir iki kaşık…
Bir tutarsa yaşadık.”
Hiçbir şey anlamamış lakin adam;
“Göl, demiş yoğurt mu olacak yani?
Eh Hoca, pek ömür adamsın hani!
Göl maya tutar mı? Olur iş mi bu?
Gözüm çıksın sende de akıl varsa.”
Hoca kızmış:
“Ben bilmez miyim onu?
Elbet tutmaz… Ama ya bir tutarsa…”
Orhan Veli KANIK
Orhan Veli Kanık, 13 Nisan 1914 tarihinde İstanbul’da doğmuş ve 14 Kasım 1950 tarihinde yaşamını yitirmiş olan önemli bir Türk şairi, yazarı ve gazetecisidir. Orhan Veli, Türk şiirinin modernist akımının öncülerinden biri olarak kabul edilir. Eserleri genellikle sadelik, içtenlik ve halk dili kullanımıyla dikkat çeker.
Orhan Veli, şiiri süslü ve ağır bir dilin etkisinden kurtararak, sade, günlük konuşma diline daha yakın bir üslupla kaleme almıştır. Onun eserleri, Türk şiirinde önemli bir devrim olarak kabul edilen “Garip” hareketini başlatmıştır. Bu hareket, geleneksel şiir anlayışına karşı çıkarak, halk dilini ve günlük konuşma dilini kullanmayı savunmuştur.
Eserlerinden bazıları şunlardır:
- Garip (1941): Orhan Veli, Garip hareketini başlatan üç şairden biridir. Bu hareket, geleneksel şiir kurallarını reddedip, halk dilini ve sadeliği ön plana çıkaran bir yaklaşımı benimsemiştir.
- Nasreddin Hoca Hikâyeleri (1943): Orhan Veli’nin klasikleşmiş hikayeleri, geleneksel halk hikayelerini çağdaş bir dille anlatır.
- Edebiyat Dünyamız (1947): Orhan Veli’nin deneme türündeki eserlerinden biridir. Edebiyat, kültür ve sanat üzerine düşüncelerini içerir.
- Destan Gibi (1951): Orhan Veli’nin ölümünden sonra yayımlanan bu kitap, onun şiir, hikaye ve denemelerinden seçmeler içerir.
Orhan Veli, Türk edebiyatına önemli katkılarda bulunan ve modern Türk şiirinin önemli isimlerinden biri olarak anılan bir yazardır. Şiirlerindeki içtenlik, samimiyet ve sade dil, okurlar tarafından hala değerli bulunmaktadır.
